Deze zomer verscheen het volgende boek over kerkzijn na corona: “Opener dan ooit, nieuwe kansen voor kerken’.
Als een recensie, een reflectie ter inspiratie , maar natuurlijk om je aan te sporen het boekje van Tim Vreugdenhil zelf aan te schaffen en te lezen !
door Gerrie
- De crisis en beweging
Amsterdam april 2020, de straten zijn leger dan ooit, maar de grachten, de klinkers, de tulpenbakken en de gevels zijn gevuld van schoonheid! Het is maar hoe je ernaar kijkt en heel langzaam begin ik alweer te verlangen naar de rust, de stilte, het wandelen en verstillen!
Feitelijk omarm ik de crisis en zie ik in de dystopie van de toekomst( het doemscenario) ook hoop gloren voor ons mensen . Wat hebben we geleerd van corona?
Drie jaar geleden leerde ik van Thomas Quartier dat je rond moet kijken naar teksten die je treffen, gewoon op straat. Restaurant DARA , de ingang Zandvoort aan de Eem, het stoepbord Leusderweg/kersenbaan , ze kennen de kracht van woorden.
Tim de schrijver keek niet alleen in de Bijbel maar ook om zich heen (..) en werd getroffen door de Coca Cola slogan ‘Open like never before’. Wat als de kerk meer open staat voor de maatschappij, de tekenen van de tijd, en daarvan leert?
Vorig jaar had ik zelf een slogan ….’corona gaat over karaktervorming’. Laten we alsjeblieft geen curlingkerk worden! Daar waar alle tegenslagen en kwetsbaarheid weggebezemd worden.
Maar als mooie variatie op ‘de kerk is oefenplaats van liefde’ hier de verdieping : ‘de kerk is oefenplaats van kwetsbaarheid en veerkracht!’
Kerk, innoveer !
Dat God trouw dezelfde is bijt niet met onze God , die ook altijd in beweging is.
- Verlangen en Communicatie in Community
We hebben een collectief probleem in Nederland! Er is enorm veel oppervlakkigheid.
Serieus , daar willen we ons toch niet onder scharen? Lijd ook ik aan zielsarmoede?
Als Arnon Grunberg ( ik ben fan) het belang van de kerk prijst vanwege het serieus nemen van verlangen, dan verlang ik nu al naar meer gesprek over zingeving, geborgenheid, bestemming. Sterker, ik heb het zo ontzettend gemist in de afgelopen social distance om samen daarover door te bomen!
Het is zo zielsverrijkend om met elkaar te spreken over je diepste verlangen.
En dat kan van alles zijn, maar als kerk liggen deze thema’s echt ook voor mij boven op de plank: verlangen naar stilte, dienen , zeggingskracht, communie, delen , de lange adem.
Ik voel me aangesproken door het woord ‘thuiskom-kunde’, is het niet zo dat juist wij als kerk aan ontheemden, zoekenden, angstigen, gekwetsten , een thuis kunnen bieden, omdat we zelf ontdekt hebben dat we thuis zijn bij God . Hebben wij niet het meest geweldige verhaal dat er altijd iemand is die van je houdt?
Waarom gooien we juist nu de deuren niet opener dan ooit!
- Misschien gewoon eens proberen
Wat een rare titel voor een hoofdstuk, maar Tim gooit hem erin! Het is de doorstart van een bijna profetische missionaire rede die hij vlak voor corona hield, ‘er komen hoge golven aan. Kom op, laten we gaan golven!’
Terwijl ik dit schrijf, bedenk ik dat de golven nog hoger kunnen dan corona…..zelfs letterlijk , de waterspiegel gaat stijgen. En met alle schrijvers die Tim aanhaalt ( Samuel Wells, Kant, Halik, Barth, Franciscus, Brooks) wil ik ‘dubbel denken’; laten we vanuit de onrust op zoek gaan naar hoop!
Misschien gewoon eens proberen.
Kerk, kijk in de spiegel!
Hoe gaan we ons verhaal vertellen, nieuwe mensen aanspreken, online blijven, om ons heen kijken , nieuwe dingen doen en daarin investeren?
We hebben elkaar nodig , de kerk/community kan je namelijk van alles bieden. Je leert er je karakter te vormen ( noemden we dat niet heiliging?), het geeft je een hoger level van vrijheid en een doel ( het doet je doordenken over innerlijke vrijheid en zinvol leven), het geeft je een plek waar je thuis mag komen, aan tafel bij elkaar en God.
Misschien gewoon eens proberen.
Verrassend en eenvoudig eindigt dit boek met een uitnodiging om aan de slag te gaan, verrassend en eenvoudig met de vraag ‘ Jij, uniek mens, wat heb jij te geven? Doe je mee, pak je de kans, ben jij opener dan ooit?’