Wat deed jij toen de eerste coronapatient gemeld werd?

Ik weet het nog.

Het emotioneerde me zo dat ik heel hard op de grond stampte en riep: ‘ geen verpleging of bewaker houdt me tegen als paps alleen in t ziekenhuis komt! Ik breek er zo doorheen.'

Inmiddels ben ook ik een braaf meisje , ben ik ambassadeur van de regering door de 1,5 meter nonverbaal te promoten op straat en hoor ik langzaam aan de bizarre eenzame verhalen aan.

Al vrij snel besefte ik dat dit afschermen met mensen enorme sociale gevolgen zou krijgen en ik weet dat ik een week ronddoolde met de vraag: wat zou Jezus doen….

Het boekje ‘het wonder van de kleine goedheid’ van rouwdeskundige Manu Keirse en theoloog Leo de Fijter half april liet  schrijnend de realiteit van de strijd zien. Ik moest het verwerken door gedachten op een rouwlint te schrijven en het te leggen bij het kruis.

Wat me troost en hoop geeft is de veerkracht van mensen. Mensen uit allerlei situaties,  die wegen hebben gezocht om het verlies en het gemis om te zetten , zij hebben het goddelijk in zich aangesproken. Zij hebben de Creativiteit gezocht.

En tegelijkertijd ben ik bijna ontroostbaar voor de eenzamen, ik denk dat Jezus dat ook zou zijn