Het komt steeds dichterbij en de media blaast het bijna naar ons toe, Corona.

Ik moet er echt niet aan denken, met een mondkapje door de straat ( nog erger dan fietsen met een helm).

Ik erger me blauw aan alle berichtgeving over de economische schade ( bizar waar mensen zich druk over maken) .

Iedereen weet het….ik heb een hekel aan binnen zitten!

En het allerergste waar ik dan toch wat ongerust over ben, dat je in een isolement zou raken omdat je geen mensen kunt ontmoeten of mensen elkaar vermijden. De filmpjes van Italiaanse spookdorpen en Chinese flat met roepende mensen hebben me geraakt.

Afgelopen weken is een zin met me meegelopen. Het is de zin uit Marcus 5 vers 36. Wees niet bang, blijft geloven.

Vandaag begint de 40 dagen tijd, een periode van verstilling en inkering. Ik ben begonnen in het nieuwe boekje The Radical Reconciler van Christ Wright en John Stott, maar we kunnen tegenwoordig ook met de podcast van Eurasia meeluisteren of je komt gewoon naar de dagelijkse Lauden in de Leer’kapel’.

Wat ik hoop is dat we ontdekken dat Jezus niet alleen mij verlost en verzoend heeft, maar dat de hele wereld gered is en niet bang hoeft te zijn. Ik hoop juist deze tijd veel mensen te ontmoeten om dat te vertellen en hoop daarom ook wel dat corona de wereld uit vliegt snel!

Wees niet bang, schijnt 365 keer in de Bijbel te staan ( ik heb het niet geteld). Voor elke dag 1 keer.

En voor de schikkeldag komende zaterdag zetten we dat even dik op repeat, please.